Monday, 03-04-2019, The Hague, 06:00
Druppelsgewijs komen de eerste docenten bepakt met goede zin en hernieuwde energie van krokusvakantie het Diamant College binnen. De storm is nog niet gaan liggen en dat is te merken. De gezonde spanning is zichtbaar. ‘Heb je ook zo weinig geslapen? Maar toch, ik ben helemaal niet moe’. Instemmend wordt er geknikt en van de oploskoffie koffie genipt.
Een van de diamanten reisleiders, dhr. W. Böhmers, roept kort het team bij elkaar voor de eerste briefing. Iedereen krijgt een draaiboek in zijn handen die tot in de puntjes is uitgewerkt. Terwijl de adreskaartjes voor de bagage worden uitgedeeld stroomt de school al aardig vol met leerlingen en ouders. Als een geoliede machine worden de tassen, koffers, trollies en rugzakken gelabeld en in de bus geplaatst. Daarna nemen de leerlingen plaats die hen is aangewezen.
07:15vertrekt de bus naar Calais, de plek waar we de oversteek maken naar Folk Stone (Engeland). Tijdens de rit is het duidelijk te merken dat de sfeer in de bus anders is dan anders. Het is tenslotte geen schoolreisje. In bus twee wordt nog even bijgeslapen terwijl in bus 1 de passagiers een filmpje kijken. De sfeer is ontspannen en de tijd gaat snel.
12:15. Eerder dan verwacht zijn we bij Calais. De paspoort of ID-controle gaat soepel en binnen no-time zitten we in een cabine. Althans, de bussen zitten allemaal in een eigen cabine. We kunnen wel gewoon de bus uit om even de benen te strekken en een plaspauze te nemen.
12:50vertrekt de trein met alle bussen erin. Onder de zee door. Gelukkig hebben de cabines ramen om naar buiten te kijken. Helaas, onder de grond is alles zwart.
12:25aankomst Engeland. U leest het goed. Even terug in de tijd. De helft van de leerlingen hebben spontaan last van een jetlag en ontwenningsverschijnselen, maar na een uurtje gewenningstijd lopen ook zij weer op schema. Iedereen terug in de bus voor het laatste deel. Ook dit deel gaat zonder moeite. Sterker nog, we lopen flink in op het schema. Links rijden gaat blijkbaar sneller. Helaas verliest de tweede bus even de connectie met google maps en is daar de ongeplande sightseeing. Krijg je ook gewoon mee. Toch leuk, al dachten de leerlingen daar anders over.
15:00aangekomen in het Rest-up Hostel. De sfeer is bijzonder authentiek. Koffers met de Engels vlag aan de muur, een oude telefooncel, old school billboard met klassieke letters Rest-Up en ga zo maar door, aan detail en creativiteit geen gebrek. Leerlingen kijken de ogen uit en er is zichtbaar enthousiasme. De kamerindeling was in de bussen medegedeeld aan de leerlingen waardoor ook hier weer de zaak soepel loopt. Iedereen een kamer en voor sommige was het hier ook even aanpassen. Nee, geen al- inclusief hotel aan het zwembad maar een echt hostel. ‘Meester, het lijkt wel een gevangenis! OMG! Stapelbedden. Hoe dan?’ Toch blijkt deze commotie snel voorbij te zijn als iedereen zijn of haar tas aan het uitpakken is. Het hostel wordt verder uitgebreid ontdekt en dan begint de tocht naar de binnenstad. ‘Lopen? U maakt een grap!’
Door de straten van Londen krijgen de leerlingen al een goed beeld wat er allemaal te zien is en hoe meer we het hart van de stad naderen hoe meer het oude Londen steeds zichtbaarder wordt. De foto’s en filmpjes worden als volleerde wereldreizigers gemaakt en gedeeld. Persoonlijke noot: het was een flink stukje lopen, een lekker stukje, maar wel een flink stukje. En zo dacht ik er niet alleen over. Collega’s en leerlingen hadden van deze stadswandeling strek gekregen.
18:00. Precies op Hollandse tijd schoven we aan tafel in het Rainforest café. U denkt misschien: ‘leuke naam’. Klopt, maar daar bleef het niet bij. Bekleed met lianen en wilde dieren begon het etablissement geregeld te schudden op zijn grondvesten als er een georganiseerde onweersbui langs komt. Diner and a show. Er wordt goed gegeten, gelachen en geklaagd over de mishandeling van de voetreis naar het restaurant. Toch overheerst er tevredenheid.
Na het eten terug naar de binnenstad. Daar kunnen de leerlingen even wat cultuur snuiven door winkeltjes te bekijken en wat vrij rond te lopen. Volop wordt er genoten van de souvenirkraampjes en plannen worden gemaakt over wat er deze vier dagen niet allemaal aangeschaft moet worden.
20:10.Wandelen naar de bus. Instappen. Uitstappen en omkleden. Iedereen is moe en wil zich alleen nog maar klaarmaken voor bed. Tot 22:00 wordt er nog gespookt en om 23:00 gaan de luiken echt toe.
